വി. പാദ്രേ പിയോയുടെ ആദ്യത്തെ അത്ഭുതം
ലൂയിജി ഓര്‍ലാണ്ടാ , ഫ്രാന്‍സിക്കോയുടെ (ഫ്രാന്‍സിസ്‌ക്കോ എന്നായിരുന്നു വി. പാദ്ര പിയോയുടെ യഥാര്‍ത്ഥ പേര്) ബാല്യകാല സുഹ്യത്താണ് . രണ്ടുപേര്‍ക്കും ഒരേ പ്രായം. സുഹൃത്തുക്കള്‍ ഒരുമിച്ച് ആടിനെ മേയ്ക്കാന്‍ പോകാറുണ്ട് . ബാലനായ ഫ്രാന്‍സിസ്‌കോയുടെ സ്വഭാവ സവിശേഷതയെക്കുറിച്ച് ലൂയിജി പിന്നീട് പലപ്പോഴും അനുസ്മരിച്ചിരുന്നു . ‘ അന്ന് ഞങ്ങള്‍ രണ്ടുപേരുംകൂടി ആടിനെ മേയ്ക്കാന്‍ പോയി . അവന് ശാന്തനും സമാധാനപ്രിയനുമായിരുന്നു. എന്റെ നിര്‍ബ്ബന്ധത്തി നുവഴങ്ങി ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഗുസ്തി പിടിച്ചു . ഞാന്‍ അവന്റെ കീഴിലായി , എനിക്ക് എണീക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു. ഞാന്‍ പിയോയെ ഒരു ചീത്തവിളിച്ചു. ഫ്രാന്‍സിക്കോയുടെ പ്രതികരണം വളരെപ്പെട്ടെന്നായിരുന്നു. അവന് പിടിവിട്ടു . അവിടെനിന്നും വേഗം ഓടിപ്പോയി. ചീത്തവാക്കുകള്‍ കേള്‍ക്കുന്നതുപോലും അവന് ബുദ്ധിമുട്ടായിരുന്നു’.
ഫ്രാന്‍സിസ്‌കോയും പിതാവുംകൂടി ഒരിക്കല്‍ വി.പെല്ലിഗിനോയുടെ ദേവാലയത്തിലേക്ക് തീര്‍ത്ഥാടനം നടത്തി . ഈശോയുടേയും മാതാവിന്റേയും നാമത്തില്‍ കുരിശുവരച്ചാണ് യാത്ര ആരംഭിച്ചത്. വിശുദ്ധന്റെ ദേവാലയത്തില്‍ അവര്‍ ഏറെനേരം പ്രാര്‍ത്ഥനയില്‍ മുഴുകി. ‘മോനേ , നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോകാം’ . ഗ്രാസ്സിയോ പറഞ്ഞു . ‘ കുറച്ചു സമയം കൂടി കഴിയട്ടെ പപ്പാ. ഞാന്‍ അല്പനേരംകൂടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കട്ടെ ‘ . ഫ്രാന്‍സിസ്‌ക്കോ തന്റെ ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു. മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെയാണെങ്കിലും ഗ്രാസ്സിയോ സമ്മതിച്ചു .
അവര്‍ ദേവാലയത്തിലെത്തി അല്പസമയം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ പോളിയോ പിടിപെട്ട് തളര്‍ന്ന കുഞ്ഞിനെ തോളിലേറ്റിക്കൊണ്ട് ഒരു സ്ത്രീ ദേവാലയത്തിലേക്ക് കടന്നുവന്നിരുന്നു . ആ അമ്മ കുഞ്ഞിനെയുംകൊണ്ട് വിശുദ്ധന്റെ രൂപത്തിനു മുമ്പില്‍ മുട്ടുകുത്തി . തന്റെ കുഞ്ഞിന് ആരോഗ്യം നല്‍കണമേയെന്ന് അവള്‍ കണ്ണുനീരോടെ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. ആ കുഞ്ഞിന്റെ അവസ്ഥയില്‍ അലിവു തോന്നിയ ഫാന്‍സിസ്‌ക്കോയും അവനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു . പെട്ടെന്ന് ആ സ്ത്രീയുടെ ഭാവം മാറി.
‘ഈ കുഞ്ഞിനെ ദൈവത്തിനും അങ്ങേക്കും വേണ്ടെങ്കില്‍ എനിക്കും ഇവനെ വേണ്ട’ എന്ന് അമര്‍ഷത്തോടെ വിളി ച്ചുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവള്‍ ആ കുഞ്ഞിനെ വിശുദ്ധന്റെ രൂപത്തിനു മുമ്പിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു . ഒരു നിമിഷം ഭയാനകമായ നിശ്ശബ്ദത എല്ലായിടത്തും നിറഞ്ഞു. എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ അങ്ങോട്ടു തിരിഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് സന്തോഷത്തിന്റെ ഒരു ശബ്ദമുയര്‍ന്നു. അതാ, ആ കുഞ്ഞ് സ്വയം എഴുന്നേറ്റ് നില്‍ക്കുന്നു! അവന് ആരോഗ്യവാനായി അമ്മയുടെ അടുക്കലേക്ക് നടക്കുന്നു . അവിടെ കൂടി നിന്നിരുന്നവര്‍ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. അത്ഭുതവിവരമറിയിക്കാന്‍ ദേവാലയമണി മുഴങ്ങി . ദേവാലയത്തി നുള്ളിലേക്ക് ആളുകള്‍ തള്ളിക്കയറി . തിരക്കിനിടയിലൂടെ ഗ്രാസ്സിയോയും ഫ്രാന്‍സിസ്‌ക്കോയും ദേവാലയത്തിന് പുറത്തു കടന്നു.
ഈ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് പാദ്രെ പിയോ ഓര്‍മ്മിക്കുന്നു : ‘ അന്ന് ഞാനും പപ്പായും കൂടി തിരിച്ചുപോന്നപ്പോള്‍ പപ്പാ വളരെ കോപി ഷ്ഠനായിരുന്നു . എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മുഴുവനും തീര്‍ത്തത് പാവം കഴുതയോടാണ് . ആ നിരുപ്രദവജീവിയെ അദ്ദേഹം വഴിനീളെ തല്ലി . ഞാന്‍ തിരിച്ചുപോരാന്‍ വൈകിയതിന് ആ പാവം ശിക്ഷിക്കപ്പെട്ടു ‘.
മുപ്പതു വര്‍ഷത്തിനുശേഷം ഈ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് പാദ്രേ പി യോയുടെ ആത്മീയ പിതാവായ ഫാ. റാഫേല്‍ നടത്തിയ പരാമര്‍ശം ശ്രദ്ധേയമാണ് . ‘ അന്ന് ഈ അത്ഭുതം പ്രവര്‍ത്തിച്ചത് യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വി.പെല്ലിഗ്രിനോ ആയിരുന്നോ ? അതോ ഭാവിയിലെ പാദ്രേ പിയോ ആയിരുന്നോ ? യേശുവിന്റെ ജീവിതത്തിലെ ആദ്യത്തെ അത്ഭുതത്തെക്കുറിച്ച് ഞാന്‍ ഓര്‍മ്മിക്കയാണ് . ഈ അത്ഭുതം കാനായിലെ അത്ഭു തത്തോട് ബന്ധപ്പെടുന്നതാണോയെന്ന് ഞാന്‍ സംശയിക്കുന്നു . കാനായില്‍ നമ്മള്‍ ഒരു അമ്മയെ കണ്ടു . ഇവിടെ ഒരു പിതാവിനേയും. ഇത് വി.പെല്ലിഗിനോയൊടൊപ്പം പാദ്രേ പിയോ പ്രവര്‍ത്തിച്ച ആദ്യത്തെ അത്ഭുതമായിരിക്കാം ‘.
മരിയന്‍ ടൈംസിലെ ഇന്നത്തെ പ്രധാനപ്പെട്ട അപ്ഡേറ്റുകള്‍ താഴെ ലഭിക്കുന്നതാണ്.
